Uzay içerisindeki her gezegenin bir kaderi vardı. Her birinin ulaşılması onlardan öncekilere yansıyan bir domino sırası gibiydi. Nandros, ilklerden biri ve bu sadece onun daha çok paslanmasına sebebiyet veriyor. Sıcak hava dalgalarıyla çalışan pompalar gezegenin çekirdeğini sömürürken bizim gibi fanilere sadece işlemek ve üretmek kalıyor.
Uçan araçlar, kat üstüne kat binilmiş demir binalar, kalabalık insan tabakası gibi birbirine girmiş kablolar ve devreler... Evet, burası Nandros. Havadaki yanık kokusu kıyafetlerinize sinecek kadar yoğun, ağır makinelerin sıcaktan kızarmış metalleri dövdüğü fabrikalar gereğinden de yakın. Düzenli bir ritme sahip artık bu sesler, eksikliği huzursuzluk yaratır böyle bir evrende doğan kişiler için.
Nüfusu akıl almaz derecede kalabalık ve şehrin dışında yaşamak için alan bulmak neredeyse imkansız. Demir kafesler yerine seçebileceğiniz tek mekan bir başka kafes. Buradaki insanlar için söylenebilecek çok bir şey mevcut değil. Dayanıklılar ve işçiler. Şirketler tarafından paçalarından tutulmuş ve sürekli olarak ceplerinden birkaç kredi daha düşsün diye salladığı bir şehir. Her darbede düşen tek şey daha fazla çekiç, daha fazla ter.
Burayı uzay gemisiyle ilk geldiğinizde göreceğiniz karartılar bir başka uydu gezegen ya da paranormal bir olay değil, sadece fabrikaların ürettiği dumanın naçizane bir hoş geldin seremonisi. Her insanlık kıtası gibi buraya yerleştikten sonra da yaşanılamaz bir hale getirdik. Üredik, ürettik ve amansızca tükettik, asla arkamıza bakmadan.